Welkom in Opuwo

Op het moment zit ik met mijn laptop aan de rand van het zwembad van mijn lodge in Opuwo, en het stroomt, ongelofelijk hoeveel regen er hier kan vallen…. Maar jullie zullen wel denken, lodge.. maandag… Het is Independance Day vandaag, 21 jaar geleden kreeg Namibië haar zelfstandigheid, wat inhoud een nationale feestdag. Even terug naar het vertrek uit Windhoek. Zoals ik al schreef was mijn dag richting Opuwo een dag vervroegt. Om 15 uur werd ik door een collega opgehaald. Aangezien de afstand 700 km is en je afgeraden wordt om in het donker langs de grens van Etosha Nationa Park te rijden omdat er dan erg veel dieren op de weg lopen en het om 19 uur toch echt donker is vond ik het enigszins een beetje vreemd. Maar al snel werd vertelt dat we onderweg zouden overnachten. Om 21 uur werd ik in Kamanjab afgezet bij een super lodge. Heerlijk geslapen in een hemelbed, en de volgende ochtend werd ik om 7 uur weer opgepikt om richting Opuwo te rijden. Opuwo ligt achter een grote berg, en je komt van boven aangereden en je ziet het dorp liggen. Ja ik kreeg weer het gevoel in Afrika te zijn. Na een stop bij het postkantoor voor bel en internet tegoed naar mijn huisje. Door de hevige regenval van de afgelopen maanden en alles hier voornamelijk uit zand bestaat een soort van modderpoel. Aangekomen bij mijn huis wat er van buiten uit gezien super leuk uitziet (een blauwe deur en kozijnen :)) kregen we van de aannemer (zo noem ik hem maar even) te horen dat ze nog niet klaar waren met het aansluiten van alles, en de douche en wc het nog niet deden, de meubels er nog niet waren, de tuin nog gewied moest worden enz enz. Maar volgens meneer de aannemer schijnt dat dinsdag allemaal klaar te zijn (ja ja….). Geen probleem de council zorgt goed voor zijn werknemers dus werd ik naar een plaatselijke lodge gebracht. Geen probleem :) Al mijn tassen net binnen in mijn kamer te hebben gezet werd er al op mijn deur geklopt. Het welkomst comité stond klaar, Erwin en Dave, de 2 VSO’ers die hier al een tijdje wonen. Dave al 2 jaar en gaat in september weer terug naar Engeland en Erwin die hier tot oktober blijft en dan weer naar Nederland gaat. Ze werken allebei in het ziekenhuis hier, Erwin als ergonomist en Dave als IT specialist. Als eerste sightseeing gedaan per auto door Opuwo en even binnen in mijn huis gekeken. De heren waren vooral erg jaloers op de boxspring die er staat en de hoeveelheid ruimte. Een flinke woonkamer, 2 slaapkamers (waarvan 1 kastenwand joehoeeee) een keuken en een badkamer. Je hoort mij niet klagen :) Daarna werd ik even rondgeleid door de supermarkt hier, nou bleek net al het vers fruit en groente afgeleverd te zijn, en zag het er allemaal super uit. Daarna bij de plaatselijke koffiebar een koffie gedaan te hebben werd de tour vervolgd naar het ziekenhuis waar de heren wonen en werken. Daarna lekker geluncht en kon ik daarna even douchen (ik moet er nog erg aan wennen koud water, maar goed het stroomt en daar ben ik al lang blij mee) en me klaar maken voor de braai die ’s avonds op het programma stond. Om 19 werd ik weer opgehaald (best fijn zo’n vriend hier met een auto) en gingen we naar een andere volunteer die hier woont, inmiddels getrouwd is en een schattig kindje heeft. In totaal waren we met een mannetje of 10. Erg gezellig en erg lekker gegeten. Om 2 uur ’s nachts richting lodge en ik was blij dat Erwin met me mee liep want wat bleek, het hek van de lodge was al dicht. Gelukkig kon ik bij Erwin blijven slapen en gewapend met een fles Doom (hier kill je ieder ongedierte mee) naast mijn bed heb ik prima geslapen. De camelspiders hebben me met rust gelaten. Gister lekker uit lunchen geweest en stond een bezoek aan de luxe lodge hierboven aan de berg op het programma. Maar aangezien het om 15.30 nog stop heeft geregend heb ik lekker gelezen en hier een beetje rond gehangen. Morgen om 8 uur moet in naar de coucil. Kennismaken met al mijn nieuwe collega’s en maar eens vragen hoe het met mijn huisje staat. Heb wel zin om daar te gaan wonen. Oh kreeg net een telefoontje van Erwin de zon schijnt weer en we gaan een wandeling maken en richting de luxe lodge :)
Liefs Marjolijn