Windhoek, de eerste week in Namibië

De Incountry Training in Windhoek zit er op. Momenteel zit ik te wachten op degene die mij straks naar Opuwo gaat brengen. Maar laat ik beginnen bij het begin. Zaterdag 12 maart was het zover, mijn vertrek van Amsterdam via London, Johannesburg naar Windhoek, Namibië. Uitgezwaaid door paps en mams en vriendinnen. Na de douane check nog even wat zonnebrand ingeslagen op advies van mijn 6 jarig nichtje ;-). En daarna Riet gebeld. Mijn Yacht collega die ook naar Namibië gaat. In London even staan wachten op de volgende aansluiting en we vroegen ons af wie de mede VSO’ers zouden zijn, we wisten het niet. Na een goede vlucht naar Johannesburg, het vliegtuig in Joburg naar Windhoek nog bijna gemist omdat we het tijdverschil vergeten waren…. Aangekomen in Windhoek, regen, regen en nog eens regen. Net Nederland eigenlijk. We werden opgehaald door medewerkers van VSO, en naar het guesthouse waar ik de eerste week zou verblijven gebracht. Riet echter al meteen naar haar huis hier in Windhoek omdat ze hier blijft. Wat we opviel was dat het zo groen is hier, al werd me later verteld dat er de laatste tijd veel regen valt (en dat klopt!!). In het guesthouse een warm welkom door Adrián, mijn Spaanse collega. We vonden het allebei te gek, eindelijk zijn we er!! Na de spullen gedropt te hebben, zijn we met de hele groep (10 personen) lekker uit eten geweest. Na het eten nog even een drankje gedaan in Joe’s Beerhouse (een bekende plek) om daarna lekker het bed in te duiken. De volgende ochtend werden we om half 9 verwacht in het VSO kantoor, waar de In Country Training begon, een super leuke week, met heel veel info over Namibië. Een dropoff in de gevaarlijke buurt van Windhoek, maar vooral ook erg veel gezelligheid en plezier. Zo werden de avonden gevuld met etentjes, borreltjes, en elkaar leren kennen. Ook een aantal leuke VSO’ers ontmoet die hier al sinds oktober zijn. Wat wel leuk is om te vertellen, mensen die je hier ontmoet, ook de Namibiers zelf, en je verteld ze dat je naar Opuwo gaat reageren geschokt, o jee Opuwo, das echt the middle of nowhere…. We zullen zien, ik kijk er naar uit, nog een uurtje en dan ga ik richting het Noorden. Maandag is het Independance Day dus een vrije dag, en dan dinsdag aan het werk bij de council. Ik ben benieuwd naar het dorp, mijn huisje voor het komende jaar, mijn nieuwe werkgever, en naar Erwin en Dave, de 2 VSO’ers die momenteel bezig zijn met het instuderen voor mijn welkom dansje en lied :)
Tot snel met een nieuw verslag vanuit het echte Afrika!

Liefs Marjolijn,

En ps dankjewel voor alle leuke reacties!!