Vakantie met pa en ma

1 december was het dan zover, om 8 uur Namibische tijd zouden mijn ouders in Windhoek aankomen. Ik was om 8 uur op het vliegveld, en zag iedereen vanuit het vliegtuig door de aankomstdeur verschijnen. En ik vroeg me maar af waar ze bleven. Uiteindelijk kwamen ze door de deur. Wat bleek mijn vader herkende zijn eigen ingesailde koffer niet meer :)
Meteen in de auto richting Swakopmund. Een koffie stop gemaakt in Okanhandja. Om vervolgens de trip weer voort te zetten. Vanuit Windhoek is Swakopmund 4 uurtjes rijden, voor Namibische begrippen om de hoek. De weg daar naar toe is mooi, vanuit het groene landschap rijdt je zo de woestijn in. Prachtig strakke blauwe lucht onderweg. Eenmaal in Swakopmund was het weer zover, bewolking en KOUD!!! Mijn ouders vonden het overigens heerlijk weer, zaten buiten bij onze accommodatie in een shirtje terwijl ik binnen met een dik vest onder de dekens het nog steeds koud had.
Mijn moeder had cadeautjes bij :). Mijn super schoonzus had een fotoboek gemaakt met de dingen die mijn nichtjes en neeftje de afgelopen tijd sinds ik in Namibië ben hadden gedaan. Echt zo leuk. Een zelfgemaakt cadeautje van mijn kleinste nichtje met een super lief zelf geschreven briefje erbij, marsepein, en een hoop leesvoer!
De eerste dag wat in de stad rondgewandeld, soepje aan zee, boodschapjes gedaan en ’s avond na het eten een kaartspelletje gedaan om vervolgens vroeg het mandje in te duiken. De volgende dag hebben een moonlandscape drive gemaakt. Het is prachtig (onderweg er naar toe, onze 1e afslag van de vakantie gemist…) een surrealistisch landschap. Wel een gravelweg, en hoorde af en toe een sissende pa op de achterbank die dacht dat de wielen zo onder mijn auto vandaan zouden vallen. ’s Avonds heerlijk bij The Tug gegeten, mijn favo restaurant in Namibië. Heerlijke verse vis! De volgende dag stond er quadbiken op het programma. En eerlijk is eerlijk ik stond er verstelt van dat pa en ma zo weg reden op dat ding. Prachtige rit gemaakt. En we hadden een super instructeur. Super vrolijk en enthousiast en hij hield wel van stunten. Oftewel we kwamen aan bij 1 van de steilste hellingen in de Namib Desert, of mijn moeder bij hem achterop wilde. Ja hoor mijn moeder is niet zo bang uitgevallen dus daar gingen ze. Hoog en hard en op 2 wielen. Mijn vader hield deze waaghalzerij voor gezien. Ik wilde zelf heel graag van de helling rijden dus ik heb met de instructeur het vetste rondje ever gemaakt. Adrenaline!!!!

Op het programma na Swakopmund stond Sossuvlei. Voor mij iets waar ik ook nog nooit geweest was. Had al van een vriendinnetje gehoord dat de weg van Swakop naar Sossus slecht was. Navraag in Swakop gedaan en daar kregen we nou niet echt een duidelijk antwoord. De een zei dat de weg prima was, de ander zei oef zou het niet doen met zo’n klein autootje. Nog overwogen om een 4x4 te huren maar dat zou inhouden dat we weer terug naar Swakop zouden moeten wat toch wel erg om was. Goed oke we nemen de gok…… En mijn hemel als ik het van te voren had geweten, had ik het nooit gedaan. De weg was gewoonweg (om het dat ene woord maar niet te gebruiken aangezien mijn nichtjes van 10 en 6 en mijn neefje van 8 mijn blog ook lezen) heel erg vervelend! 400 km was de afstand, en het heeft me 8 uur gekost! Maar het was wel de moeite waard. Onderweg even bij Solitiare gestopt om de appeltaart van Moose te proeven. En het was erg leuk om Solitaire te zien, had er al veel over gehoord van Noor, en had voor vertrek van mijn manager Suzelle het boek gekregen wat ik al gelezen had.
De accommodatie in Sossusvlei was super, een klein huisje, muren van steen maar de ramen en het dak was van canvas, een soort luxe kamperen, met een prachtig uitzicht.
De volgende dag om 5.30 het bed uit. Op safari naar Sossusvlei en Deathvlei. Prachtig. De foto’s zeggen wel genoeg denk ik. En wederom showden mijn ouders hoe sportief ze zijn, ze hebben Dune 45 beklommen. Moest natuurlijk iemand onderaan blijven staan om dit op de gevoelige plaat vast te leggen ;-)
Na de tour heerlijk bij het zwembad gelegen met een boek. O, ja gat in de markt voor campings in Europa, je kon ’s ochtends aangeven wat voor vlees je wilde hebben om ’s avonds op de braai te gooien, kudu, oryx, springbok, impala enz enz, salade erbij en om 6 uur lag het supervers in je koelkast van je hutje!

Na Sossusvlei was het tijd om via een tussenstop in Windhoek af te reizen naar Opuwo. Wederom gravelweg, al was deze weg wel wat beter dan de vorige. De avond ervoor met mijn moeder een discussie, ik wilde niet via Mariental rijden want dat was echt veeeeeeeeel te ver om. Ik was deze vakantie van het rijden en mijn moeder van het kaartlezen, afslag nummer 2 gemist :) Oke dan maar richting Mariental om naar Windhoek via afvalt te kunnen rijden. Flinke regenbuien onderweg. Had al van mijn Opuwo homies begrepen dat het al de hele week regende daar….. Aangekomen na wederom 8 uur rijden in Windhoek. Uit eten geweest met mijn vriendinnetje Kat en mijn ouders bij Nice, en Nice is very Nice.

Na een nacht op een gruwelijk hard matras richting Opuwo. Ontbijtje in Otjiwarongo bij de Wimpie en daar boodschappen gedaan bij de Super Spar. Zo’n 100 km voor Opuwo zag je al dat het daar erg regende. En ik moet toegeven Opuwo is nou niet zo heel erg charmant als het regent. Het was droog toen we aankwamen maar alles was 1 grote modderpoel. Ouders ook wel lichtelijk in shock van het straatbeeld hier. (ik blijf het zeggen het echte Afrika, and I love it) En mij vader moest ff wennen aan mijn interieur in huis, nou ja eigenlijk geen interieur. Wat bleek, er was deze week cultureel festival in het voetbalstadium van Opuwo. Uit alle provincies van Namibië waren er dansgroepen die hun traditionele danskunsten lieten zien. Paps en mams vielen dus met hun neus in de boter. Ik naar kantoor, en zij op de eretribune tussen alle vips lekker genieten. Lunchen bij de lodge, ontbijten bij het café naast de OK Supermarkt, en zo begonnen ze toch wel de charme van Opuwo te zien. De zon was trouwens inmiddels gaan schijnen en de temperatuur liep ook lekker op.

Na 3 dagen Opuwo was het tijd om richting Etosha te gaan. Voordat we het park in reden eerst nog even heerlijk geluncht in Outjo (ik heb 2 weken echt zo lekker gegeten :)). Om vervolgens dieren te spotten. Nou is het zo dat ik en Etosha niet zo'n hele goede combinatie is. Het lijkt wel of de dieren het aanvoelen, oh Marjolijn komt weer dus we verstoppen ons allemaal…. Het had de week ervoor flink geregend dus dan zie je weinig dieren, en alle zijwegen waren afgesloten. De weg door Etosha was trouwens ook niet al te best. Richting Halali waar we zouden overnachten in een bush chalet. Geen olifanten gezien maar wel heel veel maar dan ook echt heel veel springbokjes, en kudu’s gezien. De accommodatie was echt heel mooi. Aangekomen daar meteen richting de waterhole. Mijn moeder was zo slim om zich vooraf in te smeren met Deet, maar ik dacht ach het is nog licht. Nou na 2 minuten buiten in een jurkje met blote rug wist ik niet hoe snel ik weer terug naar het chalet moest om me ook in te smeren. Maar helaas het was al te laat. Helemaal lek gestoken. En over mijn hele rug allemaal grote rode muggenbulten. Niets te zien nog bij de waterhole. ’s Avonds weer een poging gewaagd en er waren 2 neushoorns aanwezig. Was wel gaaf om te zien. Volgende ochtend weer vroeg het bed uit om een ochtendrive te maken in Etosha, dan schijn je toch de meeste dieren te zien. En we hadden geluk, een LEEUW gezien!!! En een giraffenfamilie, pa en ma met 3 kleine girafjes (had ze zo mee willen nemen). En familie struisvogel met de pasgeboren mini vogeltjes liepen ook gezellig rond. Al met al dus toch nog wel wat gezien gelukkig.

De laatste 2 dagen hebben we in Windhoek doorgebracht. Kerstinkopen gedaan, lekker gegeten natuurlijk weer. En afgelopen donderdag mijn ouders weer naar het vliegveld gebracht. Heb wel het idee dat ze het leuk hebben gehad. Dat ze nu weten waar ik al 9 maanden het erg naar mijn zin heb :)

Volgend weekend kerst. Totaal niet het idee, gister tikte de temperatuur hier de 45 graden aan. En je kan dan niets als een beetje op bed filmpjes kijken met de ventilator op de hoogste stand. ’s Avonds heerlijk een regenbui en nu is het bewolkt en dat is erg aangenaam. Kerst staat hier in het teken van het eten van geit (gegandeerd 2 weken flinke darmproblemen na het eten hiervan), weg spoelen met bier of slechte wijn. Maar het zal wel weer erg gezellig worden.

Ik wens bij deze iedereen een hele fijne kerst toe, en een heel goed en gezond 2012!

Liefs Marjolijn

Ps; een typisch geval van jammer, kan geen foto's toevoegen de internet verbinding is nogal traag, dus die houden jullie nog van me tegoed :-)